دعای فرج

اول برای تعجیل در ظهور آقا وسلامتی ایشان صلوات
الهم صل علی محمد وآل محمد

 

یامهدی،ادرکنی

 

بعد دعای فرج امام زمان را باهم زمزمه کنیم:

إِلَهِی عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ وَ

مُنِعَتِ السَّمَاءُ وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ وَ إِلَیْکَ الْمُشْتَکَى وَ عَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَ

الرَّخَاءِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أُولِی الْأَمْرِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَیْنَا طَاعَتَهُمْ وَ

عَرَّفْتَنَا بِذَلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجا عَاجِلا قَرِیبا کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ یَا

مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ اکْفِیَانِی فَإِنَّکُمَا کَافِیَانِ وَ انْصُرَانِی فَإِنَّکُمَا نَاصِرَانِ یَا

مَوْلانَا یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی

السَّاعَةَالسَّاعَةَ السَّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ

یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ 

 

بعد از آن دعای سلامتی امام زمان را باهم می خوانیم:

 

اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ 

 

فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً 

 

حَتَّی تُسْکِنَهُ اَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا

 

من از اشکی که می ریزد از چشم یار میترسم

من از آن اشکی که می ریزد از چشم یار می ترسم                                                                                                    از   آن   روزی  که  اربابم  شود   بیمار   می ترسم

رها  کن   صحبت   یعقوب  و  کوری و   غم      فرزند

من  از    گرداندن    یوسف     سربازار    می ترسم

همه   گویند   این   جمعه    بیا  ،  اما  درنگی    کن

از اینکه     باز   عاشورا  شود    تکرار    می ترسم

شده     کار    حبیب    من   سحرها  بهرمن    توبه

زآه      دردناک      بعد       استغفار       می ترسم

تمام       عمر،    خود    را    نوکراین  خاندان خواندم

از     آنروزی   که  این  منصب   کند  انکار  می ترسم

شنیدم   روز   و  شب   از  دیده ات خ   ون جگر  ریزد

من از   بیماری    آن   دیده ی   خون  بار  می ترسم

به  وقت ترس و  تنهایی  تو  هستی تکیه  گاه  من

مرا  تنها   میان   قبر   خود     نگذار  ،   می ترسم

دلت   بشکسته  از  من  لکن  ای  دلدار   رحمی کن

من  از   نفرین  و از  عاق  پدر      بسیار    می ترسم

هزاران     بار   رفتم ا ز   دردت   شرمنده    برگشتم

زهجرانت    نترسیدم   ولی  این  بار       می ترسم

دمی  وصلم، دمی فصلم، دمی قبظم،دمی   بسطم

من  از    بیچارگی   آخر   این    کار        می ترسم

جهان   را قطره    اشک غریبی    می کند      ویران

من  از  اشکی  که می ریزید   زچشم یار  می ترسم

شاید کسی ازراه بیاید که تو باشی

یک روز نوشتیم بر این آبی کاشی

شاید کسی از راه بیاید که تو باشی

یک چند گذشت و خبری از تو نیامد
دل ها متلاطم شد و کاشی متلاشی

یک روز گرفتار شک و شاید و تردید
یک روز غلط گیری و اشکال تراشی

روشن تر از آیات و روایات خدا کو
ما متن رها کرده به دنبال حواشی

اما کسی از راه می آید خبری هست
سوگند به فیروزه و گلدسته و کاشی

همسایۀ دیوار به دیوار کجایی؟
وقت است که جارو بزنی آب بپاشی

خبر آمدنش را همه جا پخش کنید !
می رسد لحظه میعاد، به امّید خدا ! .

منتقم میرسد و روز ظهور ش، حتماً ،
می شود فاطمه دلشاد، به امّید خدا ! .

حرم خاکی خورشید و قمرهای بقیع ،
عاقبت می شود آباد، به امّید خدا ! .

مثل مشهد، وسط صحن بقیع نصب کنیم ،
دو سه تا پنجره فولاد، به امّید خدا !

لذتی دارد عجب، گر که به ما او گوید :
آفرین ! دست مریزاد ! به امّید خدا ! .

سخنانی زیبا از آیت الله بهجت در مورد امام زمان

چه قدر حضرت [امام زمان (علیه السلام)] مهربان است به کسانی که اسمش را می برند و صدایش می زنند! و از او استغاثه می کنند؛ از پدر و مادر هم به آنها مهربان تر است!

لازم نیست که انسان در پی این باشد که به خدمت حضرت ولی عصر (عج) تشرّف حاصل کند؛ بلکه شاید خواندن دو رکعت نماز، سپس توسّل به ائمه (علیهم السلام) بهتر از تشرّف باشد.

ما در دریای زندگی در معرض غرق شدن هستیم؛ دستگیری ولیّ خدا لازم است تا سالم به مقصد برسیم. باید به ولیّ عصر (عج) استغاثه کنیم که مسیر را روشن سازد و ما را تا مقصد، همراه خود ببرد.

دعای تعجیل فَرج، دوای دردهای ما است.

در زمان غیبت هم عنایات و الطاف امام زمان (عج) نسبت به محبّان و شیعیانش زیاد دیده شده؛ باب لقا و حضور بالکلیّه مسدود نیست؛ بلکه اصل رؤیت ج?سمانی را هم نمی شود انکار کرد!

با وجود اعتقاد داشتن به رئیسی که عینُ الله الناظره است، آیا می توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؛ و هر کاری را که خواستیم، انجام دهیم؟! چه پاسخی خواهیم داد؟!                 

جملات زیبا (انتظار فرج)

بنفسی أنت! به جانم سوگند که تا طلوع صبح صادق به انتظارت خواهم ماند ولحظه ها را با تمام سنگینی به دوش می کشم وسکوت ثانیه ها را به ازای فریاد زمان تحمل می کنم فقط برای رسیدن به لحظه با شکوه وصا لت.

                                      ********

یاس سفیدم! بیا که با ظهورت آیه"والنهار اذا تجلی" تأویل گردد. بیا که چشمه سار وجودم سخت خشکیده وفریاد العطش برآورده،بیا تا از نرگس چشمانت عطری برای سجاده ام بگیرم.بیا ومرا زائر شهر قاصدکها کن،بیا...

                                      ********

کی می آیی که کران تا بیکران دلم را برایت چراغانی کنم وچشمانم را فرش قدومت نمایم؟

                                               ********
ای مرکز ثقل کهکشان دل من
خورشید بلند آسمان دل من
عمریست که من منتظر دیدارم
یک جمعه بیا به جمکران دل من 

فرهنگ انتظار

فرهنگ انتظار

در فرهنگ انتظار ،منتظران چه فرد باشد ویا جامعه ویا امت در حال عبادت وپرستش به سر می برند که روح عمل بلکه برترین عمل است.

وبه بیان امام علی(علیه السلام):

همانند مجاهد تلاشگری است که در راه خداواحیای سنت های اسلامی در پرتو اعتقاد راسخ انتظارش ،در خون خود می غلطد.                                                                                                                         منتخب الاثر،ص496

انتظار در اعتقاد تشیع دارای محتوایی اصلاحگر،تحرک آفرین ،وتعهد آوری است که عالی ترین وارجمندترین نوع بندگی حق تعالی ودر نتیجه برترین عمل  و نیکوترین تلاش وجنبش می باشد.

قال رسول الله (صلی الله علیه وآله)::«افضل اعمال امتی انتظار فرج من الله عزوجل»

در فرهنگ انتظار کسی که در چمنزار تکلیف قدم می گذارد واز نظر قلبی منتظر می شودودر عمل هم به بایدها ونبایدها شرع مقدس احترام بگذارد.صفات بد را از خود دور می کند وخود رابه صفات خوب آراسته می کند ودلیل براین مطلب فرموده امام صادق (ع) است که می فرماید: هرکس خوش دارد ،در شمار اصحاب قائم باشد،باید در عصر انتظار ،مظهر اخلاق نیک اسلامی باشد.

چنین کسی اگر پیش از قیام قائم در گذرد ،پاداش او همانند کسانی باشد که قائم را درک کنند وبه حضور او برسند ،پس (در دینداری وتخلق به اخلاق اسلامی)بکوشید....        بحار الانوار ،ج52،ص140

از اینرو امام خمینی(ره)می فرماید:ما منتظران مقدم مبارکش هستیم تا با تمام توان کوشش کنیم تا قانون عدل الهی را در این کشور ولی عصر (عج) حاکم کنیم واز تفرقه ونفاق ودغل بازی بپرهیزیم ورضای خدای متعال را در نظر بگیریم

                                                                                                                    (صحیفه نور،ج15،ص22)

آقا بیا

آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد

شاید دعای مادرت زهرا بگیرد

آقا بیا تا با ظهور چشمهایت

این چشمهای ما کمی تقوا بگیرد

پایین بیا خورشید پشت ابر غیبت

تا قبل از آنکه کار ما بالا بگیرد

آقا خلاصه یک نفر باید بیاید

تا انتقام دست زهرا را بگیرد

پای درس بزرگان3

پای درس مفسر قرآن استاد قرائتی

سوال:اینکه خداوند فقط کار افراد با تقوا را میپذیرد ،سبب دل سردی ویاس افراد عادی یا گناهکار نمی شود؟

پاسخ:

اولا اینکه قرآن می فرماید:

[انما یتقبل الله من المتقین]1،تقوا درجاتی دارد .

به همین دلیل ،کلمه (اتقی)یعنی با تقواتر ،در قرآن آمده است: 

اداب معاشرت شایسته(اسلامی)

حضرت به فرزندش توصیه می کند که مستند سخنان تو می بایست فرد مورد اعتماد باشد وگرنه ممکن است زبان به دروغ باز شود:ولا تحدّث الا عن ثقه فتکون کاذباً و الکذب ذل.از مردم نامطمئن خبری نقل نکن که دروغگو درمی آیی و دروغگویی، مایه ذلت است.


از سیره و گفتار امیرمؤمنان علی(ع) به خوبی استنباط می شود که حضرت به معاشرت با جمع و جماعت معتقد بوده و گوشه گیری عزلت کلی از مردم را روا نمی دانستند؛ ولی برای معاشرت و برخورد با مردم، توصیه ها و اصولی را گوشزد می نمودند. از مجموع سفارشهایی که آن حضرت به فرزندانشان داشته اند، سه محور کلی به دست می آید؛ کیفیت معاشرت شایسته با مردم، ارتباطات سازنده با برخی اقشار و بالاخره راه های کسب محبوبیت اجتماعی که در مقاله حاضر به آنها پرداخته شده است. گفتنی است این مطلب از فصلنامه فرهنگ کوثر شماره61 انتخاب شده که با هم آن را از نظر می گذرانیم. 

سید علی الحسینی الخامنه ای

ای سید علی سیاستت را عشق است       صبروکرم وشهامتت را عشق است

گور      پدرش    هر  که   تو  را      آزارد        آقای  منی  ولایتت  را عشق است

چون  امر   نمایی    همگی     می آییم       تنها  بنگر  صداقتت  را عشق است

از   دست  سران   بی   بصیرت   هیهات      مظلوم زمان بصیرتت را عشق است

حقا    که   تو   از    سلاله ی  فاطمه ای      با   خنده   خود  به درد ما خاتمه ای

زیباتر  از    این   نام  ندیدم   به     جهان      سید   علی  الحسینی  الخامنه ای